Deze blog is gemaakt om puppys aan te kondigen van Australische herders. De Australische herders hebben beiden een stamboom en zijn goedgekeurd om te fokken.
vrijdag 27 december 2013
woensdag 7 augustus 2013
vrijdag 5 april 2013
Kobe
zaterdag 30 maart 2013
maandag 11 maart 2013
Nieuwe gebeurtenissen uit Maastricht
Mag ik jullie vertellen over mijn nieuwe gebeurtenissen.
Maastricht, 10 maart 2013.
Hi fans,
Jullie hebben al eerder over mijn avonturen gelezen. Nu word het tijd om een bekentenis te doen, ik ben inmiddels bijna 30 kg. Gewéldig genoten zal ik maar zeggen.
Het ligt aan het wandelpatroon waardoor ik niet zwaarder ben. Iedere dag trappen we 1,5 tot 2 uur door ons Park en mag ik spelen met al mijn vriendjes die ik daar ontmoet. Het lijkt of mijn vrienden een winterslaap hadden maar gelukkig zie ik weer oude bekenden.
Super leuk spelen met ballen en sjouwen met boomstammen want die liggen er genoeg nu ze nieuwe vijvers gaan maken waardoor er al veel bomen gekapt zijn. Mijn uitlaatgebied knapt er helemaal van op. De eerste lieve werkers met mooie grote graafmachines krijgen me niet te pakken ook niet al proberen ze mij te verleiden met lieven woorden. Hopelijk mogen we ons losloopgebied behouden want dit is toch wel het mooiste wat er is binnen óns gebied ook omdat dit ons de mogelijkheid biedt onze duiken in het water te behouden. Afgelopen week heb ik mijn pootjes even vochtig gemaakt, mijn oren waren nog net droog gebleven.
Mannen met hengels die zich vissers noemen zeggen dat het aas wat aan zo'n touwtje zit niet voor mij is bedoeld maar voor vissen. Ik snap dit nog niet omdat ze boven het eten een dobber hebben waardoor hun baasjes kunnen zien wanneer ze de vis eruit kunnen halen om ze naderhand weer terug te gooien.
Hebben mijn baasjes toch echt een mooie hobby, ballen gooien in het water die ik er dan uit mag halen. Afgelopen jaar heb ik veel gezwommen en er staan voor dit jaar veel scootertrips gepland naar mooie natuurgebieden. Het lange touw ligt al klaar zodat ik niet van de paden kan geraken om andere beestjes achterna te zitten. Dit laat mij denken aan het achtervolgen van rara beestjes met lange oren. Wat zijn die flaporen snel en kunnen ze heel kort draaien. Dit snelle draaien laat het gebeuren dat ik ze niet te pakken krijg want het is voor mij geen probleem lang te rennen.
Naast de fiets oefen ik samen met mijn baasje Jean om te kijken wie een betere conditie heeft. Zo af en toe wint hij, laten we het er daar maar op houden. Als ik de fiets al van het slot af zie gaan begint mijn bloed te kriebelen en maak luidkeels bekend dat het niet zoveel tijd nodig heeft de fiets uit de berging te halen. Als we dan eenmaal onze tocht hebben gestart neem ik de riem in mijn bek en help mijn baasje even op gang te komen. Na ongeveer één uur weet hij wel aan welk tempo ik even toe ben, 10 minuutjes maar en dan weer op de pendalen.
Ik hoop dat jullie baasjes en aankomende baasjes weten dat wij graag bewegen maar ook heel graag voor hen willen werken. We zijn er niet alleen voor mooi te zijn alhoewel het lijkt of steeds meer vrouwtjes mij willen knuffelen, hééérlijk gekriebeld te worden. Zo af en toe doe ik nog even mijn eigen zin maar het gaat steeds beter.
Op 1 januari hebben 2013 benoemd tot het jaar van de hond dus jullie mogen nog veel van mij horen. Jean en Liesbeth zijn mijn allerliefste baasjes en helpen mij te genieten van iedere minuut dat ik om aandacht vraag.
Graag tot een volgende keer, een poot, knuffel en een kus van Kayne.
Hartelijke groeten,
Jean en Liesbeth
Van Gasteren
Maastricht, 10 maart 2013.
Hi fans,
Jullie hebben al eerder over mijn avonturen gelezen. Nu word het tijd om een bekentenis te doen, ik ben inmiddels bijna 30 kg. Gewéldig genoten zal ik maar zeggen.
Het ligt aan het wandelpatroon waardoor ik niet zwaarder ben. Iedere dag trappen we 1,5 tot 2 uur door ons Park en mag ik spelen met al mijn vriendjes die ik daar ontmoet. Het lijkt of mijn vrienden een winterslaap hadden maar gelukkig zie ik weer oude bekenden.
Super leuk spelen met ballen en sjouwen met boomstammen want die liggen er genoeg nu ze nieuwe vijvers gaan maken waardoor er al veel bomen gekapt zijn. Mijn uitlaatgebied knapt er helemaal van op. De eerste lieve werkers met mooie grote graafmachines krijgen me niet te pakken ook niet al proberen ze mij te verleiden met lieven woorden. Hopelijk mogen we ons losloopgebied behouden want dit is toch wel het mooiste wat er is binnen óns gebied ook omdat dit ons de mogelijkheid biedt onze duiken in het water te behouden. Afgelopen week heb ik mijn pootjes even vochtig gemaakt, mijn oren waren nog net droog gebleven.
Mannen met hengels die zich vissers noemen zeggen dat het aas wat aan zo'n touwtje zit niet voor mij is bedoeld maar voor vissen. Ik snap dit nog niet omdat ze boven het eten een dobber hebben waardoor hun baasjes kunnen zien wanneer ze de vis eruit kunnen halen om ze naderhand weer terug te gooien.
Hebben mijn baasjes toch echt een mooie hobby, ballen gooien in het water die ik er dan uit mag halen. Afgelopen jaar heb ik veel gezwommen en er staan voor dit jaar veel scootertrips gepland naar mooie natuurgebieden. Het lange touw ligt al klaar zodat ik niet van de paden kan geraken om andere beestjes achterna te zitten. Dit laat mij denken aan het achtervolgen van rara beestjes met lange oren. Wat zijn die flaporen snel en kunnen ze heel kort draaien. Dit snelle draaien laat het gebeuren dat ik ze niet te pakken krijg want het is voor mij geen probleem lang te rennen.
Naast de fiets oefen ik samen met mijn baasje Jean om te kijken wie een betere conditie heeft. Zo af en toe wint hij, laten we het er daar maar op houden. Als ik de fiets al van het slot af zie gaan begint mijn bloed te kriebelen en maak luidkeels bekend dat het niet zoveel tijd nodig heeft de fiets uit de berging te halen. Als we dan eenmaal onze tocht hebben gestart neem ik de riem in mijn bek en help mijn baasje even op gang te komen. Na ongeveer één uur weet hij wel aan welk tempo ik even toe ben, 10 minuutjes maar en dan weer op de pendalen.
Ik hoop dat jullie baasjes en aankomende baasjes weten dat wij graag bewegen maar ook heel graag voor hen willen werken. We zijn er niet alleen voor mooi te zijn alhoewel het lijkt of steeds meer vrouwtjes mij willen knuffelen, hééérlijk gekriebeld te worden. Zo af en toe doe ik nog even mijn eigen zin maar het gaat steeds beter.
Op 1 januari hebben 2013 benoemd tot het jaar van de hond dus jullie mogen nog veel van mij horen. Jean en Liesbeth zijn mijn allerliefste baasjes en helpen mij te genieten van iedere minuut dat ik om aandacht vraag.
Graag tot een volgende keer, een poot, knuffel en een kus van Kayne.
Hartelijke groeten,
Jean en Liesbeth
Van Gasteren
maandag 25 februari 2013
zondag 10 februari 2013
Kaï en Inke in de sneeuw!
zaterdag 26 januari 2013
Nieuwe avonturen van Kayne
Hé hallo mijn beste vrienden,
Vorig
jaar vertelden mijn baasjes en ik over Taai Taai, Kerst, Nieuwjaar en niet
vergeten de eventuele sneeuwpret.
Nou nou,
wat ben ik toegenomen in gewicht. We durven het niet op papier te schrijven
maar de dokter zegt dat ik nodig mag afvallen. Jaaaaaaaa, je kent mijn dokter
niet hê!
Eigenlijk
is hij best aardig alhoewel ik de dames veel leuker vindt, die zorgen voor
snoepjes en kluifjes net als de dokter gezegd heeft dat ik moet afvallen. Mijn
baasjes weten nu niet meer wat die man eigenlijk bedoelt en ik laat het maar
gebeuren.
We zijn
het jaar goed van start gegaan na een heleboel geknal en lichtflitsen, we
hebben nog meer beweging gezocht, vooral van mijn mand naar mijn snoepbak.
Jullie
denken dat ik het niet meen hé, jullie hebben gelijk, met
dit weer gaan we stevig wandelen in de losloopgebieden in Maastricht. Dagelijks
trek ik aan de riem totdat we er zijn, het vrouwtje gooit altijd met balletjes,
ik mag dan lekker los en gedraag me heel netjes. In de zomer gingen we vaak
soms wel twee keer per week IJsjes eten en ik kreeg dan niks. Watertandend keek
ik vanaf de grond héél zielig om me heen. Nu eet ik
iedere dag WIT-IJS en geef hen het nakijken. Het ijs wordt nu langzaam weer
dunner en mijn baasje zegt dat er volgend jaar weer vers ijs genoeg uit de
lucht komt vallen. Ik geloof hem want hij heeft áltijd
gelijk.
Toen hij
zei dat we van de berg gingen glijden had hij ook helemaal gelijk, hij gleed op
z'n kont naar beneden nadat hij nogal vlug hierop belandde. Hij liet de riem
toen los en ja je kunt het al bedenken, ik was door het dolle en ging hem
achterna. Hij kwam niet verder dan die ene boom terwijl ik naar het vrouwtje
snelde om op het winterterras te genieten van die heerlijke chocomelk met
slagroom en een heerlijk stukje taart.
Nu hebben
die twee gekken want zo noem ik ze nu een nieuwe bezigheid, Carnaval vieren. Ik
meende dat dit feest pas in Februari was maar zij vinden dat ze even moeten
inleven om dan pas echt los te gaan. Vorig jaar mocht ik mee naar de optocht maar
na al die herrie van het getoeter en getrommel heb ik besloten nu niet meer mee
te gaan, ik ga lekker slapen, het liefst op de bank. Ik denk dat dit wel niet
meer zal mogen want toen ze mij alleen lieten bij de Kerstboom heb ik hen laten
laten zien dat ik ook kan versieren. Ze werden niet boos, het baasje zei
"wel apart zo en het heeft geen zin om Kayne hiervoor te straffen",
het is toch al gebeurd. Lieve mensen
die baasjes van mij, ze weten precies hoe ze mij moeten opvoeden. Ik vraag mij
af wie het liefst is.
Gelukkig
ben ik met die twee baasjes, speelkameraadjes.
Graag wil
ik alle andere baasjes veel succes wensen met .......... succes!
Groeten
aan mijn Nederlandse en Belgische vrienden, ook van mijn BAASJES Liesbeth en
Jean en graag tot mijn volgende verhaal.
Abonneren op:
Posts (Atom)